Om bepaald gedrag te gaan vertonen blijkt het niet genoeg om te weten dat het goed is om te doen. Het gedrag makkelijk uitvoerbaar maken maakt het verschil of iemand het ook daadwerkelijk gaat doen. Een experiment laat zien hoe je de intentie kunt verhogen van studenten om een tetanusprik te gaan halen na het lezen over de gevaren van tetanus. Het andere experiment laat zien hoe ervoor kan worden gezorgd dat een aanzienlijke groep studenten de prik ook daadwerkelijk gaat halen.

Experiment 1: abstracte les

De opzet van het eerste experiment door sociaal pscycholoog Laventhal was: kijken of een ‘high-fear’ informatieboekje meer studenten over de streep kon trekken dan een ‘low-fear’ informatieboekje over de gevaren van tetanus, het belang om ingeënt te zijn en de mogelijkheid een gratis tetanusprik te halen op de campus. De resultaten:

  • Uit een vragenlijst bleek dat beide groepen na het lezen van de ‘high-fear’ en ‘low-fear’ boekjes snapten wat de gevaren van tetanus waren.

  • Degenen die de ‘high-fear’ versie hadden gelezen waren meer overtuigd van het belang van een tetanusprik en spraken de intentie uit om een prik te gaan halen.

  • Een maand later was echter bijna niemand, slechts 3%, de prik ook daadwerkelijk gaan halen.

Experiment 2: praktisch advies

In het tweede experiment door onderzoeker Gladwell werd een subtiele verandering in de boodschap aangebracht in de ‘high-fear’ en ‘low-fear’ informatieboekjes. Er werd een kaart van de campus bijgesloten met een cirkel om het gezondheidscentrum waar de prik kon worden gehaald en de tijden waarop men hiervoor terecht kon. De resultaten:

  • Niet 3% maar 28% ging daadwerkelijk een tetanusprik halen.

  • Opvallend is dat de opkomst hierbij uit beide groepen gelijk was: het maakte niet uit of studenten het ‘high-fear’ informatieboekje of het ‘low-fear’ boekje hadden gelezen.

Conclusie: Noodzaak kennen is niet genoeg, maak het simpel en persoonlijk

Waarschijnlijk wisten de studenten al lang waar het gezondheidscentrum zich op de campus bevond en hadden ze de kaart niet eens nodig om het te vinden. Maar, zoals onderzoeker Gladwell het samenvatte: “De toevoeging van de kaart en de tijden waarop de prikken gehaald konden worden veranderde het boekje van een abstracte les in medische risico’s tot een praktisch en persoonlijk medisch advies.”

Het bovenstaande geldt niet alleen voor eenmalig gewenst gedrag, zoals het halen van een tetanusprik. Ook voor het veranderen van je dagelijkse of wekelijkse routines is de kans van slagen groter wanneer je het gewenste gedrag makkelijk uitvoerbaar maakt. Het volstaat niet om te weten dat het als leidinggevende bijvoorbeeld goed zou zijn om regelmatiger contact te hebben met je team. Het vraagt om laagdrempelige acties die voor jou makkelijk in te passen zijn in je dag- of weekritme om het aantal contactmomenten ook daadwerkelijk te verhogen.

Meer weten? Lees dan dit artikel over werkritme.

Bron: Samuel Thomas Davies